تصویر گاه هزار و پانصد و پنجاه و نه

نهايتا دل به جایی می‌رسد

كه دو راه بيشتر ندارد

يا بايد خون شود

يا سنگ...!

تصویرگاه بیست و نه

لازم نیست دنیا دیده باشد

همین که تو را خوب ببیند

دنیایی را دیده است

از میلیون ها سنگ همرنگ

که در بستر رودخانه بر هم می غلتند

فقط سنگی که نگاه ما بر آن می افتد

زیبا می شود

تلفن را بردار

شماره اش را بگیر

و ماموریت کشف خود را

در شلوغ ترین ایستگاه شهر

به او واگذار کن

از هزاران زنی که فردا پیاده می شوند از قطار

یکی زیبا و

مابقی مسافرند.