شب تاریک و راه باریک و من مست

قدح از دست ما افتاد و نشکست

نگه دارنده اش نیکو نگه داشت

و گرنه صد قدح نفتاده بشکست

تصویر گاه نهصد و پانزده

دل عاشق به پیغامی بسازد

خمار آلوده با جامی بسازد

مرا کیفیت چشم تو کافیست

ریاضت کش ببادامی بسازد

تصویر گاه نهصد و سیزده

غم عشقت بیابان پرورم کرد

فراقت مرغ بی‌بال و پرم کرد

بمو واجی صبوری کن صبوری

صبوری طرفه خاکی بر سرم کرد

 

پ.ن: به هنگام آواز استاد شجریان عزیز

تصویر گاه هشتصد و بیست و سه

بسر شوق سر کوی تو دیرم

بدل مهر مه روی تو دیرم

بت من کعبهٔ من قبلهٔ من

تویی هر سو نظر سوی تو دیرم

 

پ.ن: باید این دو بیتی باباطاهر را با صدای استاد شجریان شنید...باید...

تصویر گاه هفتصد و شصت و یک

فلک کی بشنود آه و فغانم

بهر گردش زند آتش بجانم

یک عمری بگذرانم با غم و درد

بکام دل نگردد آسمانم