تصویرگاه صدو نود و شش
کی بود که گفت پاهای من مال خودم است؟
پاهای هیچکس از آن خودش نیست
چنان که پاهای من و پاهای تو
پاهای ما همسفر و همره همند
همسفر جاده های پرفراز و
همره راه های بی بازگشت
جاده های نامعلوم
پاهایت ره رو روزهای خیس منند
و پاهای من همراز دردهای سنگین
پاهای من پای کشیدن دردهای سخت
کشیدنی اند
رازدار روزهای بی کسی اند
روزهای تنهایی را
تنهایی پیمودن
همسنگ تاریکی شبهای
بی خوابی ات
همجنس سکوت بی جوابت
همدار جرم نکرده ات
همسوی سوسوی چشمانت
هم خواه دستان دراز شده ات
هم لمس خیسی ی زمین
باران خورده ات
هم پرده ی بغض های
پاره نشده ات
پاهای من رفیق
راهند
هم قعر سقوط و
هم پله ی صعود های
عاشقانه ات می آیند
راستی کی بود که
گفت؟
+ نوشته شده در پنجشنبه ۲۱ اسفند ۱۳۹۳ ساعت 2:20 توسط میم.ر
|