من و هزار توهای ذهنم

نه غیر ممکن است کسی را خدای تو
بر داغ قلب من بگذارد به جای تو
هرگز نمی‌شود که تو را دید و بعد از آن
جایی نفس کشید به جز در هوای تو
هرگز نمی‌شود که تو را دید و بعد از آن

جایی نفس کشید به جز در هوای تو
ساکت کنار بهت خودم می‌نشینم و
از یاد می‌برم همه را با صدای تو
آسوده دست می‌کشم از هرچه ادعاست
با یک نگاه ساده‌ی بی ادعای تو
با تو غزل به سادگی حرف می‌شود
چون بهتر است ساده بیفتم به پای تو

اصلا دلیل بودن من گفتن از تو بود
تا من تو را به شعر بگویم برای تو
اصلا دلیل بودن من گفتن از تو بود
تا من تو را به شعر بگویم برای تو