تصویرگاه هفتصد و دو
گاهی پیش می آید لیوان آبی را تا لب می آوریم و خشک می شویم
تصویرهای توی آب یادمان می برد تشنه ایم.تصویرهایی از گذشته که بر آب می گذرند.
زنده گی مجموعه ای از تصویرهایست که به وجود می آوریم.تصویرهایی که در راه رفتن می افرینیم.
هرچه لبخند تصویرهایمان بیشتر، انسان تر...و گاها پرحسرت تر...
+ نوشته شده در دوشنبه ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۹ ساعت 4:34 توسط میم.ر
|
عاشق که می شوی