تصویر گاه هزار و پانصد و چهارده
هر شب با تو زندگی میکنم
هر صبح خوابت را میبینم
هر صبح
هر صبح تا چشم باز میکنم
می آیی پشت پنجره ام
دستهات را دور صورتت کاسه میکنی
دنبال من میگردی
ولی سالهاست که این اتاق خالیست
دیگر کسی اینجا نیست
+ نوشته شده در دوشنبه ۱۵ مرداد ۱۴۰۳ ساعت 6:39 توسط میم.ر
|