تصویر گاه هزار و پانصد و بیست
باز گرد از هست سوی نیستی
طالب ربی و ربانیستی
جای دخلست این عدم از وی مرم
جای خرجست این وجود بیش و کم
کارگاه صنع حق چون نیستیست
جز معطل در جهانِ هست کیست؟
یاد ده ما را سخنهای دقیق
که ترا رحم آورد آن ای رفیق
+ نوشته شده در شنبه ۹ تیر ۱۴۰۳ ساعت 14:22 توسط میم.ر
|
عاشق که می شوی