من و هزار توهای ذهنم

چرا تنها تو از میانِ آدمیان
هندسه‌ی حَیاتِ مرا دَر هم می‌ریزی؟
پابِرَهنه
به جهانِ کوچکم وارد می‌شوی
دَر را می‌بندی
و من اعتراضی نمی‌کنم؟

چرا تنها تو
تنها تو را دوست دارم؟