تصویر گاه هزار و چهل و سه
عزيزم ...
درمانبخشِ زخمهای ديرين من !
شفاخوانِ شبِ گريهها،"ریرا" !
پس کی خواهی آمد؟
من خستهام،
خرابم،
خُرد و خرابم کردهاند...
ديگر اين کلماتِ ساکت و صبور هم فهميدهاند .
هی دَر هَم شکنندهی تبِ من و تاريکیِ مردمان !
هی دَر هَم شکنندهی ترسِ من و تنهايیِ مردمان !
بياااااا...!
بيااااا...!
عشق پيش بياور، بيا...!
بيا ... اعتماد بزرگ !
"يقينِ بیپايانِ هر چه زنانگی ست !"
+ نوشته شده در شنبه ۴ اردیبهشت ۱۴۰۰ ساعت 20:6 توسط میم.ر
|